بازگشت
همایش و راهپیمایی
شورای هماهنگی زنان افغان در اروپا شورای هماهنگی زنان افغان در اروپا

 

 

 

همایش و راهپیمایی در پشتیبانی  از "قانون منع خشونت علیه زنان" در شهر فرانکفورت

به روز شنبه هشتم جون سال ۲۰۱۳ زنان، مردان و جوانان افغان مقیم در شهر فرانکفورت و مناطق و شهر های  نزدیک به آن  با  همایش و راهپیمایی  پشتیبانی  شان را از "قانون منع خشونت ‏علیه زنان"  اعلام  داشتند.

این  قانون چهار سال قبل به حیث فرمان تقنینی توسط رییس جمهور حامد کرزی توشیح  و  به مرحله ی انفاذ رسید.

نهادهای  متعدد  افغان های مقیم در آلمان و نیز شخصیت های انفرادی  اشتراک  کننده  در همایش را  افغان بودن و  مخالفت در برابر اعمال  ‏خشونت علیه زنان کشور، در این اقدام   در کنار هم قرار داده بود . آنان ‏ با یک صدا خواستار ‏تصویب " قانون منع خشونت علیه زنان" بدون تعدیل و تاخیر از جانب ولسی جرگه افغانستان گردیدند. ‏
‏ ‏
این همایش توسط خانم زرغونه ‏ژواک عطا معاون "شورای هماهنگی زنان افغان در اروپا"  گرداننده گی میشد.  در همایش پوهندوی شیما غفوری رییسه ی "انجمن مدد رسانی افغانی" و عضو هیات ‏اجراییه "شورای هماهنگی زنان افغان در اروپا" بیانیه اساسی را قرائت نمود ، بعداً خانم نادیه قانع فعال امور اجتماعی و اقتصادی و رییسۀ انجمن" ‏زن"  بیانیه اش را ایراد نمود.  سپس خانم نسرین منصور رییسۀ "سازمان زنان ایالت هیسین" سخنرانی نمود. ‏ همچنان خانم نظیفه یعقوبی شاعره و عضو هیات مدیره " اتحادیه کلتوری افغانهای شهر ماربورگ" یک قطعه شعری ‏را که بازتاب دهنده ی وضع زنان کشور بود، خواند . پس از آن خانم بلقیس غفوری" عضو هیات اجراییه "انجمن مدد ‏رسانی افغانی" به نماینده گی از جوانان پشتیبانی این قشر بیدار کشور را از" قانون منع خشونت علیه زنان" اعلام ‏نمود. ‏

در اخیر  قطعنامه همایش توسط خانم ژواک قرائت گردید که مورد تایید همه اشراک کنند گان قرار گرفت.

بعد از  همایش، اشترک کنندگان  به راهپیمایی خیابانی  پرداختند . راهپیمایان  با شعار های حق خواهانه ی  زنان به زبان آلمانی توجه عده کثیری از مردم را به ‏داعیه زن افغان جلب نمودند. همایش و راهپیمایی با  قرائت قطعنامه به زبان آلمانی و اخذ امضا برای پشتیبانی از " فراخوان ‏برای ایجاد صف مشترک جهت دفاع از قانون منع خشونت علیه زنان"   پایان یافت.

قابل یاددهانی است که در همین روز  و با  هدف مشابه  همایش هایی نیز در شهر های هامبورگ و هانوور  آلمان و نیز در شهر دن هاگ کشور هالیندبرگزار گردید.

 

زرغونه ژواک عطا

 

د فرانکفورت په ښار کی دافغانانو اعتراضیه مظاهره

 

د شنبی په ورځ دجون په اتمه د فرانکفورت په ښار کی د افغانو ښځو په وړاندی د تاووتریخ والی د منع د قانون د تصویب په پلوی چی څو ورځی وړاندی د افغانستان دملی شورا د ځینو کړویو له خوا د نه منلو سره مخامخ شوی وو یوه درنه اعتراضیه مظاهره په اروپایی هیوادو کی د افغانو ښخو د شورا او دماربورګ د ښار د مرستندویی افغانی ټولنی او نورو هیوادوالو په ګډون تر سره شوه ،
د دی مظاهری پیل په اروپایی هیوادو کی د افغانو ښځو د شورا د اجراییه کمیتی غړی او د همدی شورا د مرستیالی اغلی زرغونی عطا ژواک په خبرو پیل شوه ورپسی د ماربورګ د شار د افغانی مرستندویی ټولنی مشری او د اروپایی هیوادو کی د افغانو ښځو د ښورا د اجراییه کمیتی غړی اغلی شیما غفوری خپله وینا واورول دریمه ګډون واله اغلی نادیه قانع وو ، ورپسی د فرانکفورت دافغانو ښخو د ښورا مشره اغلی نسرین منصور په خپل وار سره برخه واخیسته ، بیا د ماربورګ دښار دافغانی ټولنی په استازیتوب اغلی نظیفه یعقوب یو شعر چی د افغانو ښځو د ژوند ښه هنداره یی په شعر کی ښکاره کړی وه واوروی بیا د افغانو ځوانانو په استازی توب یوی ځوانی په المانی ژبه د افغانو ښځو د ژوند د حال بیان وکړ چی د ټولو له خوا بدرګه شو او وروسته د مظاهری قطعنامه ولوستل شوه .
ورپسی ګډون والو د فرانکفورت په شار کی د تګ په حال کی د شعارو په ورکولو او د انځورونو سره یو ارام او سوله ایزه مارش تر سره کړ او د ځوانانو په مرستی د ګډون والو نه امضاوی هم را ټولی شوی او د مازیګر پر شپږ بجو مظاهره ختم شوه .
موږ یوار بیا د ټولو دوستانو نه چی زموږ سره یی پدی څو ورځو کی هر ډول مرستی کړی دی په تیره د اسمایی د سایت د مسوول ښاغلی حمیدالله عبیدی نه چی یوه اونی یی د ټولو پوهو او د ښځو د فعالینو لپاره پرانیستی د بحث پانه فعاله ساتلی وو چی ټول پر یو ګډ محور باندی کارونه سرته ورسیوی ، د محترم نور منګل او نور محمد غفوری نه چی د مطالبو په ترجمه کی یی فعاله وڼده درلوده او بیاهم د اسمایی د سایت نه چی د ټولو شوراګانو ، نهادونو ، کمیتو ، مستقلو اشخاصو حمایه او پیوستون یی خپل د سایت له لاری خپرول اوزموږ سره یی په ډیر صداقت مرستی سرته رسولی دی ځای لری چی د زړه له کومی کورودانی او مننه څرګنده کړو .
موږ به په تفصیل ټولی مقالی او پریکړه لیک ستاسو حضور سره شریک کړو په راتلونکی کی .

 

 

 

بسم الله الرحمن الرحیم

قطعنامه مظاهره ی مورخ 08.06.2013 در  فرانکفورت

ما امروز گردهم آمده ایم تا نگرانی عمیق خود را در مورد وضع زنان افغانستان و سرنوشت حقوق آنان ابراز ‏نماییم. ‏

زنان افغان در جامعه ی جنگ زده ی افغانستان تحت مظالمی قرار دارند که وجدان هر انسان آگاه را تکان ‏میدهد. ‏خود سوزی ها و خودکشی های زنان گواه روشن آن است که زنان دیگر تحمل این همه ستم اجتماعی و ‏خانواده گی ‏را ندارند و میخواهند در شرایط انسانی تری زنده گی نمایند. ‏

گسترده گی مظالم و خشونت علیه زنان ایجاب آن را مینماید تا دولت و تمام نیروهای آگاه جامعه برای بهبود ‏وضع ‏زنده گی زنان و حفاظت از حیثیت و کرامت انسانی و تامین حقوق آنان اقدامات جدی و همه جانبه را اتخاذ ‏و به اجرا ‏بگذارند. و اما با درد و دریغ بسیار طوری که دیده میشود برخی از عناصر در ولسی جرگه در تلاش ‏آن اند تا با حذف ‏و تعدیل برخی مواد «قانون منع خشونت علیه زنان» این سند تقنینی مهم را خالی از محتوا ‏ساخته و به ابزار قانونی ‏ساختن خشونت ، ستم و تبعیض علیه زنان مبدل نمایند. این تلاش ها مغایر ارزش ‏های انساندوستانه و ‏عدالتخواهانه ی اسلامی ، مغایر  متن و روحیه ی قانون اساسی و در ضدیت با اصول و ‏موازین مندرج در اعلامیه ‏ی جهانی حقوق بشر و اسناد معتبر دیگر بین المللی در مورد به رسمیت شناختن و ‏تامین حقوق زنان(1) است که ‏افغانستان متعهد به رعایت آن ها میباشد. اگر این تلاش های زن ستیزانه به ‏هدف برسند نه تنها زمینه ساز فاجعه ‏برای حقوق زنان افغانستان خواهد گردید، بل سرنوشت پشتیبانی ‏جامعه ی بین المللی از افغانستان و دستاوردهای یک ‏دهه ی اخیر را نیز با مخاطرات جدی مواجه خواهد ‏ساخت.‏

ما افغانهای دور از وطن با علاقه مندیی که به افغانستان و سر نوشت زنان کشور داریم‏‎ ‎‏ به هیچ وجه نمیتوانیم ‏در ‏مقابل این وضع بی تفاوت بمانیم. ‏

ما اشتراک کننده گان در مظاهره ی مورخ 08.06.2013 در شهر  فرانکفورت جمهوری اتحادی آلمان قطعنامه ی ‏زیر را ‏که خواسته های عاجل و اساسی ما را در مورد حقوق زنان افغانستان بازتاب میدهد به تصویب ‏میرسانیم. ما میخواهیم ‏تا:‏

‏1-‏ ‏«قانون منع خشونت علیه زنان» هر چی زودتر و بدون تعدیل از جانب شورای ملی افغانستان ‏تصویب ‏گردیده و همه ی ارگان های دولت تجاویز لازم را اتخاذ نمایند، تا این قانون در عمل تطبیق ‏گردیده و امکان و زمینه ی ‏ریشه کن ساختن فرهنگ زن ستیزی در جامعه افغانی فراهم گردد؛

‏2-‏ ‏ بعد از این هیچگاهی با سر نوشت زن افغان تجارت سیاسی صورت نگرفته، و مقام زن افغان با ‏تغیرات ‏سیاسی دستخوش قهقرا و ذلت نگردد؛ ‏

‏3-‏ دولت افغانستان به حیث نهاد حافظ حقوق و آزادی های قانونی شهروندان ، زنان را به شکل بهتر از ‏امروز ‏تحت حمایت خویش قرار داده و شرایط زنده گی انسانی را برای شان مساعد گرداند؛‏

‏4-‏ در شرایطی که زنان افغان در اثر بحران های خونین و پیهم در سرتاسر دنیا پراگنده شده اند، روز ‏هشتم ‏جون به حیث روزبین المللی پشتیبانی از حقوق زنان افغان نامگذاری گردد، تا زنان افغانستان ‏دیگر از یادها فراموش ‏نگردیده و مساعی دوامدار برای تامین حقوق حقه ی شان به حیث اعضای ‏متساوی الحقوق جامعه به عمل آید؛

ما از همه نهادهای جامعه ی مدنی و از همه نیروها و شخصیت هایی که خواهان بهروزی افغانستان و مردم ‏آن ‏اند، تقاضا مینماییم تا در امر دفاع از حقوق زنان و دفاع از حقوق و آزادی های بشری و حفاظت از ‏دستاوردهای امید ‏بخش در افغانستان، در صف واحد قرار گرفته و اجازه ندهند تا سرنوشت ملی بار دیگر ‏توسط نیروهای فاجعه آفرین ‏به گروگان گرفته شود.‏

‏کاپی این قطعنامه به سفارت افغانستان در برلین، رسانه های اطلاعات جمعی ‏و سایر مراجع ذیربط ملی و بین المللی ‏‏سپرده میشود.‏
‏***‏

‏***‏
توضیح (1)‏
‎•‎ کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان 1979‏

‎•‎ پروتکل اختياري کنوانسيون حذف کليه اشکال تبعيض عليه زنان

‎•‎ اعلاميه حذف خشونت عليه زنان

‎•‎ اعلاميه حمايت از زنان و كودكان در شرايط اضطراري و مناقشه مسلحانه

‎•‎ اعلاميه كنفرانس جهاني زن‏

متن بیانیۀ پوهندوی شیما غفوری در تظاهرات هشتم جون در شهر فرانکفورت خدمت خوانندگلن محترم تقدیم میدارم.

 

 

 

خواهران و برادران عزیز،

 

  چهار سال قبل  یک فرمان تقنینی برای منع خشونت علیه زنان که شامل چهار فصل و ۴۴ ماده بود ،

 توسط رئیس جمهور کرزی امضا گردید. این فرمان براساس قانون اساسی جمهوراسلامی افغانستان

و قانون مدنی  سال 1355 تدوین وترتیب گردیده است.

 

بعد از چهار سال تطبیق امتحانی و نتایج مثبت آن، این قانون  به تاریخ 28 ثورامسال جهت تصویب نهایی به ولسی جرگه مطرح گردید. ولی از جانب یک تعداد از اعضای ولسی جرگه به بهانۀ  اینکه این قانون با اساسات دین مبین اسلام در ضدیت است، رد گردیده  و به تعلیق انداحته شد.

 

سوال در این جاست که چرا چهارسال قبل هنگامیکه این فرمان توسط دانشمندان و علمای حقوقی و دینی پی ریزی گردیدو در تمام ارگانهای ذ یربط مورد تطبیق قرار گرفت، فرمان اسلامی بوده و حالا به یکبارگی از طرف بعضی از وکلا، مخالف دین اسلام ارزیابی میگردد.

 

در حقیقت در پس پرده چیزهای دیگری اند که برای هر بیننده تماشای آن مقدور نیست. اینها کسانی اند که از پیشرفت جامعه افغانستان و بالنتیجه از آزادی سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کشور در هراس اند.

درجامعۀ که خشونت حاکم باشد، افراد آن معلول، احساساتی و بدون پیگیری منظقی در امور بار می آیند. خصوصیت عمده آن جامعه قهرمانی های  بی موجب تک منشانه و کوته نگری ها، عقده پردازی ها تعصب و بدبینی هامیباشد. هرگاه زن افغان از زیر بار ظلم واستبداد مستمر و دایمی توسط قانون نجات پیدا نکند، محال است که ما از آینده خوشبخت افغانها و افغانستان حرف بزنیم. زیرا زن بحیث مادر با همان تجارب وروحیۀ که دارد، نسل آینده را تربیه میکند.

جنگها و مهاجرت های متداوم در کشور اگر از یک جانب باعث بربادی های غیر قابل وصف گردیده اند، ولی نسلی را به وجود آورده  که طور دیگری میاندیشند. زنان این نسل ولودر دورترین منطقه کشور، میخواهند علم بیاموزند، از دست آوردهای بشری مستفید گردند وبه حیث  انسان های باارزش در فامیل و جامعه زندگی  نمایند، خودسوزی ها و خودکشی های زنان گواه آن است که زنان نمی خواهند ونمی توانند تحت شرایط کنونی بیشتر زندگی نمایند. ولی چوکاتهای تنگ جامعه که بخصوص بعد از جنگهای خانمانسوز هرچه بیشتر بر گلوی زنان فشار می آورند، همه خواب ها و خیال های شانرا برای یک زندگی انسانی به سراب مبدل میگردانند. تا دیر نشده، برای آنکه این چوکاتها بار دیگراز هم نشکنند و یک جامعه اغلب بیسواد و جنگزده دچار تلاطم، سردر گمی و تشتت دوباره نگردد، باید عدالت را بنیاد نمود. عدالت این است که مردان جامعه ما سر در گریبان نموده و زنان افغان را که همیشه به مردان وطن وفادار بوده اند، به حق انسانی شان برسانند. یک بار بیاندیشند که در زد و خورد های مردانه شان بر سر زنان کشور چه بلا های را که نیاوردند. آیا این همه کارهای شان اسلامی بوده است، آیا فروش زنان افغان به خارجی ها، افغانی و اسلامی بوده است، آیا حیف ومیل سرمایه های سرشار در یازده سال اخیر انسانی و اسلامی بوده است؟

 زنان افغانستان عدالت میخواهند. اولین قدم در راه عدالت همین است که دیگر لت وکوب نشوند، توهین وتحقیر نگردند، قبل از بلوغ و سن قانونی به ازدواج مجبور نگردند امکان انتخاب همسر زندگی شانرا داشته باشند، با پول معاوضه نگردند، مورد تجاوز جنسی قرار نگیرند، اگر زیر بار خشونت قرار بگیرند، قانونآ پناهگاۀ امنی را داشته باشند و در نهایت مانند یک انسان زندگی نمایند. آیا این توقعات خیلی بلند اند که زنان در مقابل قانون و جامعه دارند؟ کدام یک از این خواست ها و آزروها غیر اسلامی است؟. ولی دقیقآ همین موارد ذکر شده از طرف عدۀ از وکلا غیر اسلامی خوانده شده و رد گردیده اند.

قانون منع خشونت علیه زنان با تمام ماده هایش وسیله ای است که زندگی زن و مرد افغان را به سوی هماهنگی، محبت، توازن و خوشبختی خواهد برد.

از اینرو ما تظاهر کنندگان خواهان تصویب قانون منع خشونت علیه زنان با تمام محتویات چهار سال سال قبل آن میباشیم

 

 

 








June 13th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
بیانات، پیامها و گزارشها